Bir kadın yaşlı bir keşiş buldu, çok mutsuz olduğunu söyledi, diğer insanların erkeklerinin çok iyi olduğunu görüyorum, ve bizim ailemiz tavuk tüyleriyle dolu bir yer. Bu yüzden yaşlı keşiş kadını yüksek bir dağa götürdü ve sordu: "Bu dağ hakkında ne düşünüyorsun?" Kadın dedi ki: Wei An, yüksek, dik, güzel. Yaşlı keşiş dedi ki: Lütfen benimle dağa çık! Dağa çıkarken yolda sessiz kaldılar, yürürken kadın yorgun, bitkin, yol kötü, kadın birçok şikayette bulundu. Dağın zirvesine ulaştığımızda, yaşlı keşiş sordu: Az önce gördüğün dağ hakkında ne hissediyorsun? Kadın dedi ki, "Bu dağ iyi değil, taşlı yollarla dolu ve ağaçlar iyi büyümemiş." Ama uzaktan, diğer taraftaki dağlar daha da güzel görünüyor. Yaşlı keşiş gülümsedi ve dedi ki: Birini tanıdığında, dağlara uzaktan bakıyorsun ve gözlerin tapınçla dolu; ben görüyorum, sadece tepeye çıkıyorsun, detayları görüyorsun; Dağın zirvesine ulaştığında, sadece başka bir dağı görüyorsun. Dağ değişmedi, ama kalbin değişti. Kalbin değiştiğinde, gözlerin değişir. Tapınç olmadan, dağ artık muhteşem değildir. Ne kadar çok şikayet edersen, o kadar çok zarar verirsin. Zirvede neden diğer dağları görebiliyorsun? Sadece bastığın dağ gözlerini yükseltiyor. Bir kişi, sahip olduğu şeyleri değerli kıldığında, ancak o zaman gerçekten mutlu olabilir.

Bu hikaye bize şunu anlatıyor: Eğer dağa bakıyorsanız, dağ yüksekse, istediğiniz mutluluğu asla elde edemezsiniz!